Абай Құнанбаевтың «Жазғытұры» өлеңінде келесі теңеулер кездеседі: 1. Күн — күйеу, жер — қалындық сағынысты, Құмары екеуінің сондай күшті. Күн күйеуін жер көксеп ала қыстай, Біреуіне біреуі қосылыспай, Көңілі күн лебіне тойғаннан соң, Жер толықсып түрленер тоты құстай. 2. Адам тіктеп көре алмас күннің көзін, Сүйіп, жылып тұрады жан лебізін.